Nagrodzona twórczość
Obrazy [tut. dyptyk czerwony: proof of love, I was born] które zostały nagrodzone podczas ważnego, międzynarodowego wydarzenia kulturalnego w Azji tj. Biennale Malarskie we Władywostoku są integralną częścią cyklu pt. trzynaście [na szczęście].
Cykl ten [trzynaście obrazów i tekstów] to specyficzne połączenie rożnych koncepcji projektów architektonicznych [czyli konkretnych miejsc którymi na co dzień zajmuję się zawodowo], wierszy i matematyki a dokładniej pewnych elementów geometrycznej teorii strun. Całość cyklu zaraz po zaproszeniu od profesorów z Dalekowschodniej Akademii Sztuk Pięknych postanowiłem wzbogacić [dla zwiększenia czytelności przesłania] o manifest literacki i muzyczny.
Manifest muzyczny
Powstał do mojego tekstu z obrazu żółtego dzięki uprzejmości Sebastiana Piekarka który skomponował muzykę oraz Michała Szpaka który zaśpiewał tę piosenkę. P O S Ł U C H A J >>
Generalnie w swojej twórczości w typowy dla siebie sposób scalam: wiersz, obraz, architekturę, matematykę i muzykę. Uważam, że jest to niezbędne do całościowego odbioru moich prac i dlatego zawsze nalegam aby w/w elementy prezentować w sposób równoległy.
Manifest literacki
Zaprezentowałem (go) na Biennale w Azji - dał możliwość odbiorcom zrozumienia dlaczego w ogóle stworzyłem w ciągu ostatnich trzynastu lat ten cykl i gdzie dalej zamierzam podążać w swoim rozwoju artystycznym. Dla czytelności przytoczę go:
Wraz z: kryzysem wartości religijnych, światopoglądowych i relacji między ludźmi; m-teorią związaną z teorią strun; globalnym i komercyjnym internetem; masową dewastacją środowiska naturalnego; konfliktami i ciągłym zagrożeniem nuklearnym; największym w historii kryzysem ekonomicznym - skończył się świat jaki znaliśmy! Nie mam ochoty żyć w tym czasie i przestrzeni w którym nie ma miejsca na: wiarę i bliskość, odwagę i honor - w świecie w którym panuje chroniczne uczucie pustki. Dlatego uważam, że obowiązkiem dzisiejszej sztuki i nauki jest ponowna redefinicja podstawowych wartości w sposób zrozumiały dla każdego. Kluczem do rozwiązania Wszystkiego [ponownej redefinicji] jest geometryczna teoria strun w swoim najszerszym wymiarze m-teorii. To daje nadzieję. Celem redefinicji jest stworzenie nowej czasoprzestrzeni tj. nowego wymiaru wartości, środowiska naturalnego, ekonomii, itd. Moja próba to: trzynaście - obrazów i tekstów. To definicja pojęć pierwotnych gdzie każda jest potencjalnie prawdziwa i potencjalnie fałszywa. Punktem wyjścia są: bryły platońskie [i inne], krzywe i sfery - celem jednak [na tym etapie jeszcze nieosiągalnym] są rozmaitości Calabiego-You.
Myślę, że w/w manifest jest dość czytelny i szczegółowo wyjaśnia moje intencje.
Miejsca
Tak jak już wcześniej wspomniałem moje obrazy dotyczą konkretnych miejsc które projektuję, które w jakimś sensie niszczę po to aby ponownie je stworzyć. Tym samym na każdym z obrazów mamy do czynienia z niszczeniem pewnej rzeczywistości i tworzeniem jej na nowo. Pokazuję to w określonych jednostkach czasu więc czasami obraz składa się z dwóch lub trzech części. W tym wszystkich zawsze znajduję odniesienie do geometrycznej teorii strun która stanowi dla mnie w ogóle podstawę matematyczną i filozoficzną tego typu działania. Wiersze które piszę na płótnach to zapis pewnych przemyśleń które powstają w oparciu o w/w. Prawie wszystkie teksty które pojawiły się na tych płótnach zostały wyróżnione w ogólnopolskich lub międzynarodowych konkursach poetyckich.
Wystawa w Namysłowie
Chciałbym aby jakiś jeden dyptyk lub tryptyk wraz z wierszami i muzyką zaprezentować w Namysłowie - oczywiście jeżeli uzyskam takie zaproszenie i uda się zgrać wszystkie terminy z moim managerem. Bardzo marzę o takiej wystawie tym bardziej że kocham Ziemię Namysłowską, zaś ludzie którzy tam mieszkają są bliscy mojemu sercu. To w Namysłowie kończyłem ZS-RCKU na kierunku ekonomicznym gdzie poznałem dla mnie osobiście Wybitnych Pedagogów którym wiele zawdzięczam. W Namysłowie poznałem Karolinę Turkiewicz-Suchanowską wybitną poetkę z którą się przyjaźniłem i która przez wiele lat uczyła mnie pisania i poezji współczesnej. Tam mieszka moja rodzina i wielu bliskich mi osób.
Namysłowskie inspiracje
W cyklu trzynaście [na szczęście] jest jeden dyptyk który związany jest fizycznie z Ziemią Namysłowską - http://ogonow.tumblr.com/post/65239827894
Jest to projekt rewaloryzacji zabytkowego układu ruralistycznego w Kowalowicach - na bazie tych koncepcji i przemyśleń zrobiłem projekt architektoniczny który przekazałem nieodpłatnie Gminie Namysłów oraz Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków w Opolu poniżej link gdzie opublikowano nawet ten projekt w wersji ostatecznej wraz wykorzystaniem moich materiałów które zebrałem podczas badań materiałów historycznych http://www.starynamyslow.pl/zabytki-gmina-namyslow/kowalowice/225-park-czesc-dawnego-zespolu-dworskiego.html
Znaczenie nagrody na Biennale we Władywostoku
Pierwsze miejsce w kategorii Malarstwo Profesjonalne na ważnym i międzynarodowym Biennale we Władywostoku jest dla mnie szczególnie ważne, ponieważ każdy kto zna się na malarstwie współczesnym - wie, że to właśnie w tamtym regionie Azji jest najwięcej najlepszych i uznanych malarzy współczesnych tj.: Chai So Young, Gao Yu, Peng Si, Cui Jingzhe, Ayako Rokkaku, Han Yajuan czy Li Qing. Dzięki mojej obecności na tym Biennale miałem możliwość poznania kilku najważniejszych malarzy współczesnych na świecie. To dla mnie, ale również dla Polski i Namysłowa ogromne wyróżnienie
Cały cykl obrazów trzynaście [na szczęście]: http://ogonow.tumblr.com/archive
Krzysztof Ogonowski
Tytuł, śródtytuły i pogrubienia pochodzą od redakcji Namyslowianie.pl
