Ptasia zima 2

Do mostu pod Wilkowem stado krzyżówek i przelatujące kormorany i mnóstwo śladów wydry. Na wysokości Ligotki na prostym odcinku Widawy nie widać żadnego ruchu- trudno ,wracam. Wróciłem do punktu wyjścia. Spoglądam na zegarek, jeszcze sporo czasu do dyspozycji no to idę w stronę Lubskiej. Wszędzie widać ślady wydry, żywej niestety niewidać. Notuję natomiast w których miejscach wychodzi na brzeg. Na śniegu widać to doskonale. Spacer przerywa jakaś wrzawa kilkaset metrów dalej za zakolem rzeki. Stado krzyżówek zrywa się do lotu. Niemożliwe abym to ja je spłoszył, a same bez przyczyny nie zerwały by się całym stadem. Pewnie lis myślę sobie, ale zerkam w górę a tu bielik wali z góry w pogoni za obiadem. Kaczki się rozproszyły i z posiłku nici. Klnę w duchu na bielika, że tu ugania się za kaczkami a kilkanaście kilometrów stąd czeka na niego gotowy posiłek podany na talerzu. Na tym kończę swój marsz, skoro bielik przegonił krzyżówki to pewnie nurogęsi tam też nie ma. Już miałem jechać w kierunku Michalic, ale coś mnie skusiło żeby pojechać na wyspę, i całe szczęście. Pływają sobie skubane w pobliżu wodospadu ale podejść do nich nie sposób a czas już nie pozwala na dłuższe czatowanie więc  przekładam to na następny dzień. 

Wożenie większości sprzętu przydatnego przy zdjęciach w bagażniku ma swoje plusy, nie muszę się pakować. Ma też i minusy, brak rzeczy nieprzydatnych w danej porze roku. Niewziąłem woderów przez co zmuszony byłem fotografować z wysokiego brzegu. Od obiektywu do lustra wody ok 40-50cm, perspektywa przez to ciut za wysoka i zdjęcia wyszły ale nie powalają. Żałuję,że nie podpłynął bliżej obiektywu dorosły samiec tracza, który wg. mnie jest zdecydowanie ładniejszy niż samica.

Zdjęcie czarno-białego samca pochodzi z ubiegłego roku wykonane w fatalnych warunkach na zaporze w Michalicach.