List do Dyrektora Instytutu Francuskiego w Krakowie z 2005 r.

Ze wzgledu na formę, ślad australijski oraz wątek udziału mlodzieży I LO w Namysłowie trzeba ten tekst upublicznić. Jest ciekawy i uzupełnia opowiadaną przeze mnie historię. Byłem wtedy znowu młody i nieostrożny. Był jeszcze rok 2005.

Szanowny Panie Dyrektorze !

     Rozczarowany fatalnym biegiem rzeczy związanym z niedotrzymaniem obietnicy złożonej    w liście z 22 marca 1999 r. – przez Szacownego Consula Adjoint, Pana Christiana Hugeta (skaning listu w mail-załączniku poczty), zwracam się z prośbą o instytucjonalne i osobiste zangażowanie w poniżej komentowanej sprawie masowego pochówku z czasów wojen napoleońskich(1813) w Namysłowie. Do ponownego (po 1999 r.) powrotu do zapomnianego przez powojenną polską tradycję problemu mogił 1800 żołnierzy napoleońskich skłoniła mnie osobista korespondencja z australijskim potomkiem oficera Legionu Irlandzkiego generała Puthoda, kapitana Jamesa Perry’ego.
    Mój Australijczyk o rodowodzie irlandzkim był wielce zdziwiony, mówiąc eufemistycznie, brakiem jakiegokolwiek wyróżnienia tej przestrzeni Namysłowa. I to właśnie to zdumienie zainspirowało mnie do powrotu do zaniechanej i zaniedbanej sprawy. Rzeczywiście może budzić nawet i oburzenie zapomnienie swojej historii. Mimo górnolotnych obietnic złożonych w 1999 r. w Namysłowie nie uświadczysz choćby skromnej tabliczki informacyjnej o maso-wych mogiłach Francuzów  z 1813 r. lub czytelnej informacji o więzieniu w zsekularyzo-wanym w 1811 r. klasztorze św. Franciszka żołnierzy dywizji generała Puthoda, tzw. Legionu Irlandzkiego. Został on rozbity w bitwie nad rzeką Bóbr, pod Lwówkiem Śląskim(1813). Pozwolę sobie jeszcze raz przesłać w załączniku fotografie kaplicy św. Trójcy – czyli współcze-snego centrum tzw. Francuskiej Góry oraz dwa zdjęcia ośrodka internowania – kościoła pw. Św. Franciszka w Namysłowie.
     Mam nadzieję, że uda się Panu zatrzeć niesmak wywołany kompletną ignorancją Attachatu Obrony przy Ambasadzie Francuskiej w Warszawie. Tu nie chodzi już o Honor Francji, ale o elementarne poczucie przyzwoitości i sprawiedliwości, których zabrakło komuś, kto miał te zobowiązania wobec zmarłych wypełnić.
     W tym roku odbyły się we Francji – proszę kliknąć na nadesłany link – poważne uroczystości związane z restytucją pomnika-popiersia generała Puthoda, dlaczego zapomina się o jego żołnierzach i towarzyszach broni pochowanych w Polsce w Namysłowie? Na koniec pozwolę sobie na sarkazm. Proszę wybaczyć tę formę. Francuskie pokojowe pieski mają marmurowe mogiłki w mieszczańskich czy to arystokratycznych przydomowych ogrodach lub na  psich cmentarzach – i słusznie, bo za wierność należy im się ta nagroda. Po ponad 190 latach mogiły ani marnej tablicy nie mają Ci, którzy z ofiarą krwi i życia, nieśli Wschodowi Europy nie tylko wojenne zniszczenie, ale przede wszystkim Ducha Prawa i Demokracji.
     W 190 Rocznicę Śmierci Żołnierzy Napoleońskich zorganizowałem samotnie z młodzieżą swoisty apel poległych – odegrano na trąbce żołnierską „Ciszę”, złożono pokaźny wieniec z szarfami – francuską i polską. Myślę, ze ten hołd to powinność nie tylko skromnego nauczyciela-regionalisty i młodzieży, ale przede wszystkim Francuzów i ich niegdyś Najwierniejszych Sojuszników. A ich wtedy w Namysłowie zabrakło.

                                    bez żalu i ubolewania – Tadeusz Nowak

Wigilia Wszystkich Świętych pan Antoni Szydłowski odegrał żołnierzom  V Korpusu hr. J.L.Lauristona i VIII Korpusu ks.J. Poniatowskiego żołnierską "Ciszę". Obok skupiona młodzież LO Namysłów. Fot. Mateusz Kruszyński. [2005 r.]

Klub Biznesu Biznes.Space

_{Reklamuj się na Portalu Namyslowianie.pl}

Wieniec wykonany przez młodzież I LO Namysłów złożony pod krzyżem kaplicy św. Trójcy.

Skan listu od Konsula Francji z 1999 r.